GÜLHANE

Kimi üzmezki þü gördüðüm manzara
Keder yaðmuruyla ýslandý gönül bahçem,
Neyleyim, yine düþtü ahu-zara.

Haline bak Gülhane
Ne idin ne oldun.
Yaþandý tarihin çarkýnda binlerce badire,
Belli ki bu hengamelerde artýk sen de yoruldun.

Güreþti nice yiðit pehlivanlar
Cihana örnek si mgesi mertliðin.
Cirit attý þöhretinin ustalarý,
Mekteb’iydin eðlence ve cömertliðin.

Sende gördü alem-i cihan,
Þu eþsiz güzelliði.
Gönülleri sevgiyle kuþatan,
Sendeki gül bahçeleri.

Saraydan bakan Han’lara
Sundun ilham ve hikmeti.
Asya dan Avrupa ya,
Bu hikmetle hükmetti.

Tanzimat denen ferman,
Senin huzurunda okundu.
Sinsice büyüdü düþman,
Milleti içten vurdu.

Karar vermiþ bütün alimler,
Sen dünyanýn güç merkezi.
Baþ Öðretmen’de ilk dersi,
Senin gölgende verdi.

Çok darbeler alsada
Dimdik ayakta surlar.
Her köþede bir çirkinlik,
edep adap bilmeyen, ahlaksýz ...lar.

Çaðdaþ nesil yaptýlar, meydanda sarmaþ dolaþ,
Açýðý, kapalýsý edepsiz ki edepsiz.
Medeni olmak için verilmeli uðraþ,
Saygý haya nafile, yetiþmiþ densiz.

Tarihin izlerinden belirlemeli yolu
Ne ibret, ne ders almak bir yana.
Bu gidiþ hüsran, bu neslin sonu,
Amaçsýzca bir yaþam, bakarsanýz neyana.

Rengarenk laleler bükmüþ boynunu,
Ar, namus arama unutulmuþ ne çare.
Umurundamý geçmiþi, bilmez soyunu,
Karanlýk girdabýna düþmüþ biçare.

Kendine gel Gülhane, kükre yeniden!
Acýlý mazlumlara eller uzansýn.
Medeniyet yayýlsýn ilim deryasýndan,
Doðruluk, dürüstlük, sevgi kazansýn.

Suskunyolcu

Sosyal Medyada Paylaşın: