DENSİZE HİTAP
Her zaman aynýdýr, garibanlarýn çilesi
Zengin gününü gün ederken, artar hilesi
Fakirler arttýkça, gelir zenginin neþesi
Düzen kokuþmuþ, gülermi fakirin çehresi.
Olmuþlar kodaman, unutmuþlar fakirliði
Devlet malýný yemeyen domuz, muzipliði
Hiç kimseyi acýmaz, gaddarlýktýr pisliði
Doktrin’leri saymýþlar, kanun bilmez it’liði.
Haram yedikçe artmýþ hýrsý, tanýmaz yasak
Mesleði olmuþ, haine korumalýk yapmak
Densizin yaþamýnda, yoktur kanuna uymak
Gayesi, Dünyada zevk ve sefayla yaþamak.
Hayvanca yemiþ, domuz gibi olmuþ ensesi
Fakir aç iken, onlarda keyfin þahanesi
Kendini dev görür, böyle insan müsveddesi
Birgün belâný bulacaksýn, zengin züppesi.
Dünyaya aldanýp, kovdun sana el açaný
Bu halde, Rabbinle kim düzeltecek araný
Cehennem yakýtýsýn, bozarmýsýn fermaný
Sen þimdi hapý yuttun, bozacaklar havaný.
Fikret der, zenginlik insana bir emanettir
Emanete, kendinin bilmek se hýyanettir
Cehennemi istememen, yersiz þikayettir
Bu yolu sen seçtin, halin nâr’a iþarettir.
14.01.2010 FÝKRET SAÐ TORBALI-ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.