GÜLÜM
Selama durmuþlar yapraklar dallar
Sen yeþil baðlarý gezerken gülüm
Arý olsam senden yapardým ballar
Güller kýskançlýktan bezerken gülüm
Baharý getirdin bahçeye baða
Güneþ gibi þavkýn vuruyor daða
Can gelmiþ seninle kara topraða
Güneþ yere resmin çizerken gülüm
Seni gören güller sana yaklaþýr
Melek sanýr hepsi seni koklaþýr
Lale sümbül þaþmýþ öyle bekleþir
Gönül sana övgü dizerken gülüm
Cennete koþardým sorsan bir niye
Ordan getirirdim sana hediye
Armaðan ederdim sevdiðim diye
Çiçekler yüzünü büzerken gülüm
Rüzgârlar hor esip sana çatmasýn
Güller isyan edip baðlar batmasýn
Þu garip bülbülün efkâr tatmasýn
Bu aþk destanýný yazarken gülüm
Güllerden güzelsin yüreðin engin
Baðlarda ki güller olamaz dengin
Dilerim Allah’tan solmasýn rengin
Sonbahar baðlarý bozarken gülüm
Güller gibi bende sana þaþarým
Ey sevdiðim sensiz nasýl yaþarým
Bülbül oldum gül yârime koþarým
Býrakma dertlerim azarken gülüm
Zeki Tombul senin âþýðýn oldu
Seni gören güller hüzünden soldu
Yüzlerinde hakkýn ýþýðý boldu
Aþkýn yüreðime sýzarken gülüm
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.