ÇIRAK

Hayata çýrak durdum; zamânýn dergâhýnda.
Þefkatin çeþmesinde, nasîbi hazla sordum.
Benliðimi doyurdum, ninniler segâhýnda,
Varlýðýn perdesinde, nefsimi sazla yordum,
Hayata çýrak durdum; zamânýn dergâhýnda.

Kayýtsýzdým dünyaya, öykünmedim kimseye.
Duyularým þahmerdân varsa da aþk yoksa da;
Ýnip çýktým ömrüme, gönlüm aktý þemseye!
Biçimlendi hissiyât; can kabýndan aksa da
Kayýtsýzdým dünyaya, öykünmedim kimseye.

Zamân; uçsuz bucaksýz, anlaþýlmaz kördüðüm.
Ýzâhýna yetmiyor, gelmiþ gelecek târih!
Soður doður döngüsü, ömürler güðüm güðüm
Teknesinde yoðrulur âdem pazarda sarîh,
Zamân; uçsuz bucaksýz, anlaþýlmaz kördüðüm.

Gördüm ki iç dünyama, milyon yýllýk bu yolda;
Tükenen zaman deðil, özünden tüten varlýk!
Yandým, yaktým, yakýldým! Hislerim hazýr olda,
Kaç bâdireden geçtim, ardým sýra mezarlýk;
Gördüm ki iç dünyama, milyon yýllýk bu yolda.

Ben ki Hakk’a sevdalý, O Cânâna susamýþ;
Susadýkça canýmdan, maddiyatýmdan geçtim.
Ustam mâhir, ustam tok! Dirliðini otamýþ;
Güngörmüþ gözlerinde, kendime bir yol seçtim.
Ben ki Hakk’a sevdalý, O Cânâna susamýþ.

Ey hayat! Kârým olsun kuþattýðýn beyaz þet.
Ocaðýnda külüm var, ishânendeyse isim;
Ýster külümü savur, ister isimle lans’et!
Bakiyem sende kalsýn, zerre olmaz yeisim,
Ey hayat! Kârým olsun kuþattýðýn beyaz þet.

23.07.2009 10.30
14.01.2010 09.58

Salih ERDEM /AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: