Kaç zaman oldu bekle dediðinden beri?. Beklemeye koyuldu yürek. Halden hale geçti. Þaþýrdý ilkin. Elbet bir hayýr vardýr dedi. Sabra sýðýndý. Hüzünlendi. öfkelendi sonra. Yoksa dedi. Yoksa? Yok. Yok olamazdý. Buradaydý yine onundu. Kaç kez birlikte uyanmýþlardý uykudan hayýrlý olana. Kaç kez elleriyle uðurlamýþtý kurtuluþa felaha davet edene. Adýný anmýþtý alný yerdeyken. Utanmýþtý sonra kalpleri evirip çevirenden. Þimdi kendisini en derin kuyuya iten o olamazdý. Korktu. Baktý sessiz ve karanlýk. Uzaklaþan kervanlarýn sesi yankýlandý kör kuyuda. Seslendi. Sesine ses yok..kýrýlgan dallara tutunmak istedi. vakit geçsin dedi hele. Kýymet bilecek ya. Uyudu. Uyandý. Ayný kör kuyu. Canýný diþine takýp can havliyle aydýnlýða çýktý canýný teslim edemezdi kýymet bilmeyeceklere. Sele kapýlýp gitmesine izin veremezdi. çamura bulanmýþ elleriyle sarýldý canýnýn yüreðine. Öyle sýký tutmak istedi ki fark etmedi kanatan týrnaklarýný. Canýný acýttý canýnýn. Fark etmedi. Bekleyemezdi caný ellerinden kayýp giderken… Canýmý yaktýn dedi caný. Yüzümü kanattýn. Git buradan..! Þaþýrdý. Kalakaldý. Düþtü dizlerinin üstüne..gidiþini izledi suskun ve onurluca..ýlýk ýlýk bir þeyler sýzdýðýný hissetti yarasýndan. Ufka takýldý gözleri bildiði ne varsa unuttu..lal oldu..yanaklarýndan süzüldü usulca cümleye dönüþtüremedikleri..niceden sonra..avuçlarý döndü semaya bir yumruk çakýlý boðazýnda..ne dilese bilemedi..ver! diyemedi. Al! diyemedi..sen bilirsin dedi..sen bilirsin. Yüreklerin özünü bilensin.. Ne kadar açýk kaldý avuçlarý kaç kez ufuk kýzýla boðuldu fark edemedi. bekledi..bekledi..kýymet bilecekti…???
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz27 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.