ÜNAL’IN SOL GÖĞSÜNDE
Git diyemiyorum
Sana sevdamý sunuyorum
Seviyorum ama haykýramýyorum
Yalnýzca aðýtlarýmdan bir demet verebiliyorum
Oysa yalnýzlýðý yaþamakmýþ kaderimiz
Günün birinde biter sanýrdým sevgimiz
Meðer tüm hayatýmýzmýþ gözümüzü kör eden aþkýmýz
Þimdi baðbozumu hayatý yaþamaya mecbur býrakýlmýþýz
Güneþ doðup batacak, mevsimler dönüp dolaþacak
Yaþanmayan aþkýmýzýn ne güneþi, ne mevsimi olacak
Bir tek saðanak yaðmur gözyaþlarýmýza yoldaþlýk edecek
Sýðýntýsý olduðumuz bu þehir artýk bizi güldürmeyecek
Zamana yenildik, aþka yenildik
Çok geç kaldýk ateþten çýkmaya
Kor olup kavrulduk, kül olup savruluyoruz
Ayaza dayandýk da rüzgâra kapýldýk
Þimdi anlýyorum göçmen kuþlarý neden göç edermiþ
Her mevsimde bir aþk yaþanýrmýþ
Unutmak için de yollara düþülürmüþ
Oysa ben takýlýp kaldým, anýlardan kaçamýyorum
Duysun Mecnun, anlasýn Kerem
Hiç yaþanýlmamýþ en büyük aþk
Masallarda, hikâyelerde deðil
Ünal’ýn sol göðsünde, yüreðinde
Denizli sokaklarýnda yaþanmýþ
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.