unutulmaz elmam
bu sokaklardan elin boþ geçtin
ýslattýn gölgenin öptüðü demleri
ektiðin ýzdýraplarý baharda kestin
ne bekledin elden kimdiler kimileri gittiler
býrak þimdi saçlarýný taramayý
sustur çýðlýklarýný gizle gülüþlere
gözyaþlarýný akýt çöllere unut
kendine bir daha bak taný bu simayý
aslý bu gerçeði bu son aþkýn
gitmekle bozmuþ gelenler
diyarýný köhneleþtirmiþ sevdalarýn
sukunetini dök suratlarýna...
hiç mi hiçi ne bitiyor... eyvahlar
korkmuyor gelecek yarýnlar
darmadaðan olsa da uçan anýlar
adýný koyamadýðým bir hayatým var...
tutma ellerimden býrakýlmýþlar
bir gülü elinde kurut
kokusunu göðe terket
karanlýklar içinde bul sevgini
sevgin nerde saklýysa
sevgilin dediðin sevgilinse eðer gül
uzun uzun düþünme
bütün mumlarýný söndür hayatýn
daðlarýn eteklerin de kardelen ol
kýrmýzý bir ruj gibi sevgilinin dudaðýn da
kalbinin tam ortasýnda kýrmýzý bir alev ol....
o sana verdiðim düþlerim
elmam kadar tatlýydý ( ekþiydi)
bir dalda iki kiraz
kalbimden gittin biraz
o sana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.