Senin sessizliğinde muvazenem!
Alýp yapraðý götürürken suyun aþkýný
Topraðýn hüznünden kopan þu nidayý
Beklenen ve derlenen hicraný anladým
Ve kandým sessizliðin hazzýyla uyandým
Ne zaman aþacaðým bu benlik sevdamý
Kul olmak için ölümle her an barýþtýðýmý
Ýfþa edilemeyen heyecanýn kalan hazzýný
Kime anlatýrým, hayýr ben sukutta kalýrým
Vazgeçmek ve hali hasretmekle yetinmek
Kimseye kul olmadan, edebi nefeslenmek
Asabýn bühtanlýðýndan geçmek, sevilmek
Ve muhabbeti talep ederek çekip gitmek
Halimin yangýnlýðýnda kalbim þimdi bizar
Ýnsanýn efkârýný dert edinmek kime nazar
Ah mezar, hicran sesisin sen aþk busesisin
Nihayet için suhuletsin, dem içinde demsin
Ne heceler yeter ve ne de kelimeler inler
Yazmak edebin seyrinde nefesle bir sefer
Bahtýn sayfasýnda okunanlar ve acý sýzýlar
Kim hakkýyla sabrý anlar ve kanaatle aðlar
Bir hicran feriyle temaþa ettiðim þu aynalar
Ah, bir bilsen ve halin atisinden manzaralar
Ne anlatýyor, yapraðýn hüznünü hatýrlatýyor
Göçüp giden nefesin, kalanýyla hesaplaþýyor
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.