SON BULUR HAYAT
Hazan mevsiminde,yapaklar savrulurken rüzgarla,
Tüm hafifliðinle yükseleceksin semaya
Son aðýrlýðýný taþýyacak omuzlar
Son alkýþlar son þiirini fýsýldayacak dudaklar
Herkes geçecek bu yoldan ,kalmadý ne Fatih ne Yavuz’lar.
Güneþin kýzýllýðý mora dönüþürken,
Yürekler sarsýlacak haykýracak neden gittin?
Kýyýlarý dövecek deniz hýrçýn dalgalarla
Boynu bükülmüþ yarin ,sevdiklerin ,
Yarýnlara gebe kalacak hüzünlü bakýþlarla
Bir iki ,üç kürek ellerde,
Üst üste atýlýr toprak üzerine nefesle,
Acýtýrcasýna sarýlýr bedenine hevesle,
Herþey çözülmeyi bekleyen bilmece,
Kimi gerçek kimi yalan dükülür gözlerden yaþlar sellerce.
Paralarýn mallarýn nerde?
Nerde saraylarým ?diyeceksin.
Düþünülmez ne gam ne keder acý zerrece,
Eþitsin buradaki herkesle,
Ne kralsýn ne ece.
Günahla sevapla,baþkalarýnýn kurduðu yalanla,
Severek ,sevilerek ezerek ezilerek,
Geçti bir ömür fýrtýnayla bilerek,
Tohumla ,tomurcukla gül olduk gonca olduk
Geldiðimiz yere kuþ gibi geri konduk.
Bir varmýþ bir yokmuþ,herþey ne kadar boþmuþ,
Kýyamazsýn ,koyamazsýn koynuna,
Ne bebeler gelinler askerler gençler verdik.
Ne zormuþ karþýnda çaresiz durmak Rabbim
Kucaklar anca,anan olur toprak ve dualarla son bulur hayat.
11-01-2010 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren kuddar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.