ANLARSIN...
Bir tomurcuk gülmüþ gibi nazlanma,
Zemheride kýraðýlar, yaðýnca anlarsýn.
Güzelim diye, yükseklerde dolanma,
Suratýnda bir sivilce, çýkýnca anlarsýn...
Yüzün güneþ gibidir belki, kaþýnsa yay,
Bir gün ihtiyarlýktan sana da düþer pay,
Dökülüp yok olan saçlarýný sen de say,
Alnýndaki kýrýþýklar, çoðalýnca anlarsýn...
Ýki adým atamadan, hemen yorulursun,
Bellerin bükülünce bastona sarýlýrsýn,
Arayýp soranýn olmaz dostsuz kalýrsýn,
Günlerini saymaya, baþlayýnca anlarsýn...
Tazeliðinden artýk, hiç bir eser kalmaz,
Cümle âlem seni insan yerine koymaz,
Aðzýnda diþin çürür, karnýnsa doymaz,
Dudaðýndan geviþin, dökülünce anlarsýn...
Gören olmaz ki, senin rezilliðini çileni,
Nasihatim olsun sevgiyle doldur fileni,
Bulamazsýn benim gibi insan seveni,
SAVCI’m gibi gecelerde aðlayýnca anlarsýn...
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.