Sen bu akþamlarý bilmezsin Kýrmýzý kýrmýzý öldürür insaný Yol daha uzak Dað daha yüksek olur Gözlerin 7.65 lik gibi patlar Ýçinde bir þiir vurulur Tüm arabalar sana korna çalar sanki Yaðmurlar yalnýz seni ýslatýr Ýþte o zaman Þehrin kasýklarýnda bir sancý gibisindir Kaldýrýmlarda cesedini tanýrsýn
Sen bu akþamlarý bilmezsin Þarkýlar söker diþlerini Yüreðinde bir meczup oynaþýr Hüznünü bayat bir ekmek gibi Banarsýn denize Yoldan gelip geçene kendini sorarsýn Anlarsýn ki muhacirsin artýk bu þehirde Kaybettiðin Kapýlarýný çalmaya utanýr ellerin Gözlerini bulabilirsen aðlarsýn
Sen bu akþamlarý bilmezsin Kirli ceketinden baþka saklanacak yer kalmaz Tedavülden kalkmýþ bir adamý arar telsizler Anneni özlersin durup dururken Çekilir fünyesi hayatýn sokaklarda Rotatifler sana hazýrlar en azgýn manþeti son baskýda “Bir adam köpeði ýsýrdý Kent Bu gece karantinada”
Sen bu akþamlarý bilmezsin Anneleri sofraya çaðýrýnca bütün çocuklarý Kanýrtýr baba yüreðini gölgeler Herkesi döveceðini sanan delikanlý Büyümüþ ve herkesten sopa yemiþtir artýk Nereye kaçsan ayrýlýksýn Nereye baksan yok yüzün Bir senin adýn hüzün Dünyanýn orta yerinde çýrýlçýplak Hasretten “çat” diye çatlarsýn Sosyal Medyada Paylaşın:
şahan çoker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.