DEMİRDEN LEBLEBİLER YUTTUM

Anayý babayý hasrete savurdum
Kardeþlerimin özlemiyle kavruldum
Baba ocaðýna aileme yasaklandým
Doðduðum yeri rüyalarýmda gördüm


Eþ deðil,sevgili deðil yar deðil
Sanki canýmý alacak azrail
Dem be dem sözü kanun
Eli sopalý iyice alýr hýncýný


Sana sýðýndým anayý babayý unuttum
Yastýðým göz yaþlarýmla ýslandýkça
Ters yüz ettim akýtmaya devam ettim
Ne gün gördümkü ben yandým


Demirden leblebiler yuttum
Derdimi kimselere demedim
Yaþým küçüktü evlilik bu sandým
Çok cefalara katlandým


Üþüdüm dondum kaldým
Karanlýklarda dýþarýlarda
Zalimin huyu suyu türlü türlü
Ýnsanlýkla baðdaþmaz yüreði


Kurtulamadým dertlerimden
Allahýma çok yalvardým öleyim diye
Kefen bile benden hoþlanmadý
Bedenime giydiremedim bir türlü


Tülay der sevgiler saçtým
Karþýlýðýnda dert satýn aldým
Hamdým piþdim yandým
Hayat okulundan geçtim




TÜLAY& POLAT




Þiirime deðerli sesi ile güç katan hemþerim Mustafa Doðan’a sonsuz teþekkürlerimi sunarým.Nefesine saðlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın: