SENSİZLİĞİ ANLATIYORUM

Bu gece buz tuttu yüregim
hoyratca savruldu yaban ellerde
ne bir ses ne bir nefes
ne bir hayal vardý bana eþlik eden

sensizliði anlatýyorum bu gece
yýldýzlara ay’a gökyüzüne
onlar bile kendi halinde
ya sen hayaline tutsak olduðum
bir care gönül
sendemi sustun

bedenim acý çekiyor
gözlerim kör olmuþ
kulaðým sagýr
ne bir rüzgar eser
ne bir güneþ doðar
sen gittin gideli
hep ayný mevsim
hep ayný gün
aylar ayný saatler ayný

ben sensizlikte kaybolmuþ
bir garip yolcu
ne bir çýkýþ var ne bir umut
çýrpýnýþým boþunamý yoksa

ben sensizliði anlatýyorurm bu gece
yýldýzlara ay’a gökyüzüne
duyan varmý beni
nerde kim
en önemlisi beni anlýyormu

ben onu tanýyormuyum
acýma ortak olurmu acep
yoksa bir dert de omu ekler yoksa

ne gelen var gönül limanýma
nede yolunu þaþýrýp uðrayan
sende mi sustun bu gece ey yürek
sendemi terkettin yoksa

ben bu gece sensizliði anlatmayý istedim
ama onu bile beceremedim
sen ne varsýn nede yoksun
hep ayný yerde bir hayalsin
çekip gittiðin gün
saatler durdu
aylar geçmez oldu senin gittiðin gün
en önemlisi
bende ki þu hayat durdu
ben þimdi
HASRETÝNÝN GÖLGESÝNDE KALMIÞ
BU ÞEHÝRDE YAÞIYORMUÞ GÝBÝ YAPIYORUM SADECE




10,01,2010
Sosyal Medyada Paylaşın: