ÖMRÜM
Yaþanmýyor dünya senin döþünde
Sarýlmadan çaldý yollar ömrümü
Koþulmuyor gece gündüz peþinde
Sormadan harcadý yýllar ömrümü
Doðdum nefesimi verdi Yaradan
Sayamadým kaç yýl geçti aradan
Kaça kaça uzak durdum karadan
Tüketti vicdansýz kullar ömrümü
Kimi aç gezerken kimisi toktur
Benim yüreðimde iyiler çoktur
Söylerim kalbimde kibirim yoktur
Yýprattý deðersiz pullar ömrümü
Bir duraktan diðerine koþarým
Düþe kalka daðdan belden aþarým
Yüreðimde acýlarla yaþarým
Kabristana taþýr sallar ömrümü
Baðýrýrým çýkmaz boðazdan sesim
Varým yoðum tende olan nefesim
Kalmadý dünyada hiçbir hevesim
Azrail yakamda kollar ömrümü
Ya Rab Zeki Tombul yeter süründü
Kýrk senede en son renge büründü
Gemim yaklaþýyor liman göründü
Cennette süslesin güller ömrümü
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.