Söndürmek istesem de sönmüyor aþk ateþi
Seni düþünür aklým senle dolu her aným
Gülüþünle doðarken bana sabah güneþi
Ayrýlýðýn þokundan dondu damarda kaným
Kaderim mi diyeyim böyle kötü kadere
Ateþten gömlek olmuþ bu aþk bende bir kere
Haykýrýrým aþkýmý göðsümü gere gere
Aþkýnla nefes alýr senle atar sol yaným
Nerden çýktý bu veda neden bu gidiþ neden
Acýn düþtü gönlüme iflah olmaz ki beden
Biliyorum dönmüyor sessiz gemiyle giden
Dönme ihtimaline bile fedadýr caným
Feryat eder dururum ayrýlýk isyanýna
Dayanmaz ki yüreðim gönlümün nisyanýna
Ya býrakýp da gitme ya al beni yanýna
Hasret býrakma beni gözüm nurum sultaným
07.01.2010/Samsun
Ýbrahim COÞAR