OLDUM

Günde kýrk kez Hak’ka söz verdim, fakat
Kula çöke çöke dizlerden oldum.
Horlana, harlana kalmadý takat
Yaþlar döke döke gözlerden oldum.

Her fýrsatta yokuþ yaptýlar düzü
Tavýr koyarken hep eldeydi gözü
Hediye çantaya kýzmadý yüzü
Yokuþ çýka çýka düzlerden oldum.

Çok söyleyince hiç duyan olmadý
Pastalar bitince dostlar kalmadý
Diz çöküp yalvardým, sýrrý salmadý
Diller döke döke sözlerden oldum.

Çað atlayamadým, geride kaldým
Dolu verdim, boþu geriye aldým
Her seferde ahý nefesle saldým
Kuyruk dike dike sizlerden oldum.

Sabahlara kadar eski yamadým
Bedelinden korktum, sözü demedim
Ona, buna yetsin, doyup yemedim
Dikip, söke söke bezlerden oldum.

Ayný tarlayý her yýl ekip, biçtim
Yorulunca soðuk sularý içtim
Yataða düþünce kendimden geçtim
Kýraç eke eke güzlerden oldum.

Dursunî elleme fazla geriyi
Acýyla yüzerler kalan deriyi
Geri kafa olma, gör ileriyi
Her an yaka yaka közlerden oldum.

dursun yeþil


Sosyal Medyada Paylaşın: