bir dirhem mutluluðun gölgesinde kuru yaprak misali savruldum her tatlý telaþýn sýðýntýsý kalbim ve her cilvenin boyalý aynasýyým devir döndü teccel tüccel misali güzel yüzler tutuþturur maskeyi ardýndan da yapýþtýrýr fiskeyi
saf çocuk gibi tutuþunca haylazlýk insan hep öyle kalmak istiyor kirsiz sakallarý bitmemiþ toraman serden mutlu sözler görsün istiyor köþkünde bir paranýn ucuna kilitlenmiþ namus vefa kuyularýna kýran girmiþ tümden gölgelenmiþ dürüstlük enayilik olmuþ
diyelim ki bulaþtým sevda masallarýna Mecnun köyneðinde çektim Leyla çilesi saracak merhem kaldý mý sermayede neden satýlýk ilanlarý asýldý aþklara alýcýlar hep kumbarasý þiþkinler sevdaya emek hangi nasýrlý elde bir çýrpýda talanken mabetler
artýk bakmayacaðým sevdanýn yüzüne alýrken beyaz düþlerimi benden baþaklarýma çiyler düþerken güneþte yakmayacaðým gülüþlerimi köþküme girmeyecek kara sinekler kirlenmeyecek emek dolu bakýþlar ucu telli beyazlýklar atacaðým umuda
09.01.2009
kör kuyularda kaldý benim muradým öyle kirlendi ki aþklar artýk umutlarým yosun tuttu deniz kýzý eftalyanýn inci tanelerinde namuslu bir balýkçý düþünde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.