SENSİN
Esma boyutuyla bilinen güzel,
Asar boyutuyla görünen sensin.
Varlýðýn mekânsýz, iþlerin tez-el,
Türlü rayihalar sürünen sensin.
Emrin “yaz” demekte levh-i kaleme,
Kaderi okuyan düþmez eleme,
Nasut’i âlemden, Lâhut âleme,
Gidilende sensin, gelinen sensin.
Emrine amade kýlsak bedeni,
Lütfünle bezersin kahýr çekeni,
Âþýklara safa, cefa dikeni,
Bülbülün sevdasý gülünen sensin.
Celalin cemali her dem izliyor,
Senliði, benliði vasfýn bizliyor,
Kendini kendinden kendin gizliyor,
Þekilden þekle bürünen sensin.
Beden ikliminde can ile deri,
Gizliden gizliye muhabbet yeri,
Yolsuz yol yapmýþsýn içten içeri,
Gönülden gönüle, girilen sensin.
Cümle âlemlere Zat’ýn hükmeder,
Bazen fýsýldatýr, bazen “kükre” der,
Bu sýrrýn sýrrýna eren þükreder,
Þanýný yüceltip övünen sensin.
Farksýz cem edenler zýndýðýn kendi,
Cemsiz fark edenler þirkte direndi,
Kemale erenler Tevhit edendi,
Birden; bire zikir edilen sensin.
Nasibimiz varsa kulluktan yana,
Binlerce yaralý fedadýr sana,
Valsýna erenler kýymaz mý cana,
Uðrunda baþ verip ölünen sensin.
08.01.2010…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.