Ben bir badem aðacýydým bozkýrda Yalancý baharlarda Çiçek açýp kavrulan. Þubat rüzgarlarýyla... Gelip kondun dalýma . Aþk cývýltýlarýyla, Hayat verdin canýma Güneþim oldun birden Çiçeðe durdum yeniden... Þimdi , Gülüyorum ,aðlýyorum Çimdikledim kendimi Anladým yaþýyorum. Aþkýn en güzelini.... Ben bir buluttum Ayýn ardýnda, Topraða hasret bakan Çekip aldýn oradan Yaðdýrdýn beni . Yaðdýrdýn hiç durmadan ... Ben .bir kardelendim Daðýn doruklarýnda Çýlgýn bir daðcý olup Ulaþtýn bana ... Küreyip karlarýmý Aldýn avcuna ... Kokladýn doyasýya... Ben bir kelebektim Kozasýnýn içinde Çýkmayý bekleyen ümitsizce... Kýrdýn kabuðumu sevginle Kondurdun yüreðine ... Uçuyorum uçuyorum Enginlere... Ben , Denizini arayan, Delidolu bir ýrmaktým Önüme bir bent yaptýn Beni sana akýttýn ... Akýttýn biteviye... Ne býktým ne yoruldum Sevgin ile duruldum. Ýkinci baharý buldum.. Bu duyguyla coþuyorum Mutluluða koþuyorum.
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melahat çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.