EY GİDİ GÜNLER EY!
Hayatýmýn yemyeþil,cývýl cývýl baharýydý
Üniversiteyi kazandýðým yýl
Küçücük bir dünyanýn kapýsý
Ardýna kadar açýlýyordu o yýl
Issýz sahillerde sendeleyen gemim
dalgalarla boðuþmaktan,
daðlarýn heybetinden
ve de su almaktan
kurtulmuþtu artýk.
Artýk limani belli idi bu geminin
artýk demir alma vakti gelmiþti,
hayatýn acýmasýz dalgalarýna,
ezip geçen yaðsýz çarklarýna,
sýra sýra geçit vermeyen daðlarýna,
alýn yazýsý gibi hayat çizili yollarýna,
açýlma vakti gelmiþti artýk.
Durmak mola vermek yoktu bu yolculukta
daima ileri....koþar adýmlarla.
belki dönüm noktasýydý hayatýmýn
belki hayatýmýn kervansarayýydý bu gemi
o her zaman
sevdiðim,bazende kederlendiðim,
hayat kervansarayý....hayat yolculuðu..
artýk bende hayata atýlacaktým
ayakta duracaktým
belki üzülecek hýrpalanacak
ama adam olacaktým,Mühendis!
o her zaman hayl ettiðim
þuursuzca istedðim,Mühendis oacaktým..
artýk yola çýkmalýydým
beni bu gemiye
bu yolculuða
bu günlere getirenlere vedalaþmalýydým
Babam...!
hayat yolculuðunda tek kýlavuzum
vedalaþýnca bana
güneþli günde yaðmur yaðdýrdý gözleri
hayatýný bir film þeridi gibi gözlerinde gördüm
aðlamayacaktý, bana belli etmeyecekti üzüntüsünü
içindeki hüzünlü sevincini hissettirmeyecekti
ama yapamadý
bakýndýðý daðlar
gözlerini kaçýrdýðý yollar
ona yardým etmedi
yenemedi yüreðini
elime harçlýðýmý verip
’Kendine dikkat et,uðurlar ola’ deyip
boynuma sarýldý
patladý doyasýya aðladý
ama sevinçli aðlýyordu babam
çünkü
tutunduðu tek dalý filizlenmiþti
yeþerecek, meyve verecekti
gittiði yerden meyve ile dönecekti oðlu
tatlý bir meyve ile ’Diploma’ ile
bense elini öptüm sadece
hayr duasýný aldým
söz söyleyemedim
yüreðim düðümlenmiþ
hislerim firar etmiþti adeta..
Anama döndüm,anam benim
babamý daha fazla üzmemek
onu hýrpalamamak için
var gücüyle savaþýyordu yüreði ile
veda sözlerini gözlerinden okudum
yüreði daðlanmýþtý yine
çünkü kuþ yuvadan uçacaktý
yad ellere gidecekti
dayanamazdý buna aðlamalýydý
aðlayýp rahatlamalý
boynuma sarýlmalýydý
oda öyle yaptý
boynuma sýmsýký sarýlýp
hiç býrakmak istemiyordu
kulaðýma ’Allah yardýncýn olsun’ dedi
ve elindeki hamaylý boynuma taktý
ben uzaklaþýrken
su gibi git,su gibi gel diye
bir bardak su döküldü arkamdan
artýk yoldaydým bende
uzun uzun uzayýp giden
Erzurum yollarýnda
Üniveristeye geldiðim zaman
yuvasýz kuþlar misali
dolaþýp durdum kaldýrýmlarda
ama bu gemide herkes aynýydý
hayalleri,hedefleri ve acý kaderleri ile
herkes ayný idi bu gemide
çünkü hepimiz yolcuyduk
bu gün var yarýn yoktuk....
Memleket kadar acý sohbetlerimiz
en az hayat kadar zor derslerimiz
bizi bu yoldan alýkoyamazdý
çünkü,tek yürek tek vücut olmuþ
vatana hayýrlý evlat olmak
ve sevdiklerimizi sevindirmek için
var gücümüzle savaþýyorduk
havasý kadar temiz insanlarý
rakýmý kadar þanlý tarihi ile
bizi baðrýna basan erzurum
bazen yaptýklarýmýzdan
þikayetlerimizden bikmiþ olacak ki
bize kýzýyor bizi yutmak istiyordu
gece ve gündüz peþisýra olmuþ
ardýnsýra yürürken
bizide ardýna takýp sürüklüyordu
bu esnada
birbirimizle kaynaþma
dost olma
yol arkadaþý olma yolunda
uzun merhaleler katettik...
sanki alýn yazýsý imiþ gibi
hergün çarþýya çýkardýk
bir kuþ misali memlekete uçar
hasret giderip gelirdik
geçtiðimiz caddenin parke taþlarý
piyangocunun ’yarýn çekiliyor’ narasý
kasetçinin bize inat
memleket havalarý çalmasý
her aradýðýmýz kitabi bulduðumuz
tek dostumuz sokak kitapçisi
sanki bizim için vardý
çünkü bizim gemi kitapsýz
kitapçi biizm gemisiz yapamazdý
her zaman ki köþesinde
ne alýrsan yüzbin diyen isportacý
sokaðýn biricik külubesinde
ümitle otobüs bekleyen yolcular
’Üniversite,araþtýrma’ diye baðýran
elleri yumak yumak müavin çocuklar
her gece konuðu olduðumuz
memeleket kadar sýcak postacýmýz
bizi yabancý diyip dýþlayan
bir jilet gibi keskin
nadide erzurum sovuðu
altý ayda bir daðlarýn ardýndan
bize hal hatýr soran güneþimiz
bizim bir yýllýk hayatýmýzdý
bazen acýmasýz bazen þevkatli
ama her zaman bizim olan hayatýmýz
haftada bir sinemaya gider
hayraný olduðumuz artistleri seyreder
binbir türlü hayaller kurardýk
dönerken filmlerin kritiðini yapar
çeþitli yorumlar getirirdik
herkes kendinden birþeyler
ailesinden yavuklusundan
hatta sýlanýn taþýndan topraðýndan
bir enstantane anlatýrdý
biraz hüzün
biraz keder
biraz gözyaþýmýzla
saatlari kovalardýk
memlekete gitmek
gidip hasret gidermek
özlemiyle,sevgisiyle yandýðýmýz
sevdiklerimize kavuþmak için
saatlere düþmandýk....
devamý gelecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.