SEVDANIN SOĞUK AYAZI
Noksanlýk var susuz kalan akýlýmda
düþüncelerimin paslanmýþ kovasý
bir yudum sevgi çekmiyor kör kuyulardan
kurudu dudaklarým serseri bir buluta
yaðmýyor sevda yaðmurlarý nedense baþýma
sevip sevilmek nedir deyin bana!
ben mi?
gönül parkýnda yeþeren bir aðaçtým
farkýnda olmadan
rüzgara gazellerimi bedel vermiþtim
bahara umudum varken
sevdanýn soðuk ayazý ömrümü sýyýrdý geçti
þimdi kýþý telaþýnda yürek
yalnýz geceme kýrmýzý karlar yaðýyor
kýrkýndan sonra bir tutam sýcaklýðýma
kimler þükür diyep de ýsýnacak
dalgalarýn dokunmaya korktuðu
yaþamýn kýyýsýnda
ayaklarým yol arar
öylece kumlara yapýþýr çaresizliðimin yorgun adýmlarla
geliþim var bu dünyaya
gidiþim kaç nefes bilmiyorum
bilimiyorum
bilmek de istemiyorum
yaralý bir yüreðim var o da benimle zaten
of!
aþkýma en iyi ilaç zamansa
zamanýn koþup terlemesi lazým
ve de
sevginin en güzel yerinde
gönül terazisinde eþit payýmý istiyorum
aþk mezarýna diri diri isimsiz gömülmeden
yaþamadýklarýmýn muhasebesini
yaptým bu gece kýsaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.