BAHAR GÜNEŞİ ...
bahar güneþi yalarken Ýstanbul’u kederlendim
galata köprüsünde balýkçýlara dertlendim
misinaya takýlan çýrpýnýþlarda umutlarým sancýlý
gemi güvertesinde simitçiler benden de beter
dalgalara býrakýlan aheste yolculuklar aðulanýr
dönüpte baktým geçmiþ yýllarýn hatýralarýna
gelin gibi süzülüþlerin kaldý yaþlý gözlerimde!..
Elmadað’dan yükselen Ýstanbul Radyosunun sesi
suskun hatýralarda perde perde inersin
Taksim’in fýrlatma sokaklarýnda kaybolan tarihim
ezilmiþlerin kimsesiz haykýrýþlarý yükselir
kaybolurum ecnebileþen kaldýrýmlarýn pisliðinde
giderim is kokulu hangar otobüslerin homurtularýnda
angut kuþlarýn ötesinde arayýþlarým kanar sensiz!..
Þiþhane’den Haliç’e bakarken dolan gözlerimde sen
el ele yürümüþtük Mýsýr çarþýsýnýn ýþýltýlarýnda
Yeni camide melek yüzlü güvercinler doyurmuþtuk
Kürkçühan’ýn caddelerine sevdamýzý yazmýþtýk
Eminönü balýkçýlarýnda ekmek arasý lezzeti tatmýþtýk
el sallamýþtýk arsýz martýlarýn gidiþlerine
þimdi her yer karanlýk, sana giden yollar da kapanýk!..
Zafer Direniþ
...
07 Ocak 2009 23.00 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.