;hadi bakalým sabaha kadar döþek gecemiz musluðu az açýk býrak müsemma su sesinde düþümüz doðsun
kör bir ustura çökmüþken soluðuma söylesene ne kadar kendim olabilirdim oysa ne ihtiraslý yaþadým ve estim þafakta ve ne þanslýydým titredi elleri celladýmýn þimdi bir gül;e döküldü usturamdaki kan dökülmeliydi de elbet ve dudaklarýma vurdu ya tirþe vurgunu yaz bu kez kendi rengimi kendim öptüm müsemma beyaz
;artýk bir kere bir segah bir tekbirin teslimiyetidir düþümüz ancak bir teselliden ibarettir
AHMET ARIK Memleketim 01.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET ARIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.