KALEMİN GÖZYAŞI

Yaþlý bir adama rastladým yolda
Baktým omuzlarý, çöktükçe çökmüþ.
Bir elinde baston, bir eli belde
Zalim yýllar onu, büktükçe bükmüþ.


Buruþuklar mesken kurmuþ yüzüne
Bir of çekti öyle girdi sözüne
Güvenme bak dedi; yaza, güzüne
Mevsimler üstünden, aktýkça akmýþ.


Gençliðim bahardý þimdi kýþtayým
Tam bilmem ya doksan küsur yaþtayým
Dedi ayaðýmýn biri boþtayým
Dünyanýn kahrýný, çektikçe çekmiþ.


Onca yaþamýþ bir güne geçmemiþ
Mülk toplamýþ kendi yiyip içmemiþ
Bu haram bu helal diye seçmemiþ
Piþmanlýk baðrýný, yaktýkça yakmýþ.


Koca ömür böyle kalmýþ geride
Evlatlar, torunlar hani nerede
Bayram gelir geçer, gelmez biride
Gözü yollarýna, baktýkça bakmýþ.


Akgül der ki âlem içre âlemim
Ýbretlik sahnedir, arttý elemim
Bunlarý duyunca dertli kalemim
Elimde gözyaþý, döktükçe dökmüþ.

KEMAL AKGÜL(07.01.2010)


NOT:Þiirime yorumuyla renk katan Sükûti-Yusuf AKÇA kardeþime sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: