Kuru Çınar Dalında İki Güverçin...

kuru çýnar altýnda bir tarih beliriyor
ellerinden adýmlara süzülüyor yankýlar
bu þehir yüreðim kadar mavi
yüreðim kadar derin aðrýlarý var
deniz bazen sürül sürül gölgeli esiyor içinden
içlenmiþ hali bazen kokuyor nemli nemli istanbul
kuru çýnar dalýnda iki güverçin
kandilli yokuþu tarihe þahit oluyor o yeþillere maviye
yüzüme çýðlýk masallarý söylüyor martýlar
gök yüzünün mavi serin bir yüzü var bu gece
sensiz oldugum tüm zamanlara haykýrýyor bedenim
boðaza dalýp kederli kederli hasret yelleri esiyor
masallarda ki martýlar yeni bir masal anlatýr gibi
yeniden bir yabancý beliriyor geçiyor sahilden
bu geçen bir yabancý benim asil yüregim di eskiden
bu bedenim yabancý oluyor yeniden boðazýn masallarýna
dinlediðim martýlarýn aykýrý kadavralarýna ufunetli akþama
zamana eriþiyor bedenim evren asillik padavralarý sözlerle yeniden
kýybet içinde geçen kasvetli günleri çoktan unuttu insanlýk
unuttu istanbul o eski manileri ve güzel kokan ýhlamurlarý
tükendikce kaybettiklerimle esiyorum
ulaþtýðým tüm boðazlar eskiydi bir bilsen
engin çýðlýklara yeniliyordu daha yeni yeni
yeni masallar dinlemiþtim soyatarý çocuktan
karanlýðý beklemeden hazýrlamýþtým kandili
bahar gelmeden budamýþtým erguvan dallarýný
seni yeniden hayal etmemiþtim neden !

mavi olmalýydý deniz ve gökyüzü
istenmeyen tarih o eski istanbulmuydu !
dimitris katsopoulos’un istanbulumuydu
yoksa selanik doðumlu anadolulu mustafamý
bilmeden sevdim ben enðin maviyi bu renði
yeniden hayal edemedim sevdiðim evreni ve ülkeyi
o eski istanbuldu beni yüreðimde çembere alan
içinde yeþillere renk renk zamana ahenk sunan
tüm zamanlara tual ediyorum tüm renkleri ve insalýðý
istanbulu severek yazýyorum Talihsizliðini.

sevgilerle hoþgeldin dimitris katsopoulos itafen yazýlmýþtýr...

Ali Baksý
Sosyal Medyada Paylaşın: