Dağlar 2
Eteklerin zil çalmýyor bu sýra
Dumanlar kaplamýþ baþýný daðlar.
Hüzün bulutlarý sarmýþ her yaný
Sana býrakýyor yaþýný daðlar.
Karla kaplý doruklarýn üþür mü?
Omuzlarýn bunca yükü taþýr mý?
Çekemeyen yaralarýn kaþýr mý?
Bölerler mi uykun, düþünü daðlar.
Erciyes’ten bir ip atsam Aðrý’ya
Haykýrsam delice karþý saðrý’ya*
Yankýlanýp cevap gelse çaðrýya
Ürkütsem kurdunu kuþunu daðlar.
Yýldýzlar kayarken dilekler tutsak
Taþlar yuvarlayýp seyrine baksak
Yorulunca maðralarda uyusak
Unutsak dünyanýn iþini daðlar.
Kekik, keven yýrtsa ellerimizi
Kayalar kanatsa dizlerimizi
Ateþi harlayýp sýrlarýmýzý
Anlatsak unutup kýþýný daðlar.
Vatanýmýn etrefýnda sur gibi
Dimdik omuzlarla oturur gibi
Annenin yavrusunu korur gibi
Düþmana siper et döþünü daðlar.
• iki koyaðý birbirinden ayýran az eðilimli yayvan sýrt. TDK
Çanakkale 06/01/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.