Uğursuz baykuşun
Sefil ötüşünden mi bu gece?
Yoksa sinsi, gölgesiz ve sessiz
Korkularından mı karanlığın
Ürktüm de…………..
Köpeğimi çağırdım
Kapısını aralayıp
Çocukluk yıllarımın
Coni! Coni! Coni!
Kötülerin düşmanı
İyilerin dostu
Vefakâr çoban köpeğim
Yanımdan gitmezdi
Kötülük bilmezdi
Hıyanet
Lügatinde yoktu
Ah Coni!
Çok akıllıydı bir de
Almanca öğrenmişti
Annalia yengemden
“Komm” dediğinde
Hemen gelirdi
Türkçeyi ise
Ezbere bilirdi
Ama konuşmazdı
Laubali değildi
Ah coni ah!
Ne günlerdi...
Ah Coni !
Yine yanımda olsan hani
Koşsak bayırlara
Eskisi gibi dostça
Tırmansak tepelere
Boş verip de her şeyi
Çocukça...
Celal Çalık
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.