Anne ben ölüyorum
okþuyorum son deminde ümidin saçlarýný
dokunamadýðým hayalerimin peþinde
sýrra kadem basarak gidiyorum
sessizce
bahar vurgunu bir fidandým
en kötürüm sabahlarda yalpaladým
kimsesiz
bir dal uzattým sevdiðim kente
ne elimden tutan oldu
ne de gözyaþlarýma þahit
veda türküleri mýrýldanýrdým
en kuytu köþelerinde þehrin
saf bakýþlarýmý býrakýyorum sadece
simsiyah gecelerimin
en payidar sessizliðinde
ilk doðduðum gün ki gibi
son sözüm de ayný
anne
anne ben ölüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.