Beklediðim istasyonlarda trenler durmaz Yorgun dumanlar içinden gözlerin geçer Raylarca sarsýlýr tenha yüreðim Puslu bir camdan sözlerin geçer Son vagonun ardý sýra Ardýndan bir ben Hayalimden Islýk ýslýk sen geçer Çýðlýk çýðlýk bir kuþ geçer
Gecelediðim tenha istasyonlara trenler uðramaz Metruk evler gibi yalnýzlaþýr kalbim Mahzun ýþýklar süzülür Hasrete davetkar pervane naaþlý lambalardan Gelmeyen kýrýk camlý vagonlardan birine atlarým Seni ararým soluðunu arayan hastalar gibi Ýçimden bir çocuk geçer Uçurtmasýnýn peþinde Hatýralarýn en hüzünlü saati vurur duvarda Boðazýmda bir þeyler düðümlenir Ýçimden denize kavuþamayan bir nehir geçer Sensiz bir þehir geçer
Ne çok bana benzer tenha istasyonlar Ne çok ben onlara benzerim Ne zaman seni düþünsem Seni özlesem Üstümden bir kamyon geçer Ýçimden bir istasyon geçer
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.