Aðladým Çocuk gibi Dövdüm dizlerimi Caným yanana kadar Yine de Bir ben duydum Feryadýmý Oysa Kimler kýrmadý ki Kolumu Kanadýmý Eyfel Kulesi’ne astým Ýmkânsýz hâyâllerimi Ankara metrosunda Yürüyen merdivendir Düþüncelerim Nerede O yaþayamadýðým Çocukluðum Nerede Beþ yaþý oyuncaklarým Sahte Sevgisiz Ve Umarsýz dünyanýn Çirkinliðinedir Sitemlerim Gözyaþý vâdisinden Hüzün pýnarý yaptým Kirpiklerim Gözlerime deðil Kalbime batýyor Güneþ Bir doðuyor Bir batýyor Körpe yüreðimde Zavallý duygular Cirit atýyor Aðladým Çocuk gibi Dövdüm dizlerimi Caným yanana kadar...
OKTAY ZERRÝN 11-10-2006-Saat:10.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktayzerrin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.