RESULALLAH'IN GÖLGESİ
Göðün göðsünden fýrlayan cessase
indirirken Süleyman’ýn mührünü
sualleri eksik olmayacak yüzlere
deðecek elbette yüreðimize
Musa’dan emanet aldýðý asasý
Ve baþlayacak kavuþmanýn bitmez bütünlüðü
Çekilirken mizana!
omuzlarýmda taþýdýðým sevdan
hafifletecek tüm geçmiþ hatalarýmý
gelecek güzelliklerimi ekleyerek mizana
hamurunda yoðurularak umudun
inecek gözlerimdeki perde
Düþecek gözlerimizin önüne sevdiðim
ResulAllah’ýn nura doymuþ gölgesi
ve kýyýlacak nikahýmýz onun duasýyla
birleþtirerek avuçlarýný avuçlarýmýzla
kuþatarak gövdeni kâbe’nin örtüsüyle
Beline duamý takmýþ sevgilim
bundandýr gece gündüz yakarýþým
bundandýr her güle sarýlýþým
yüreðimi misvak bahçesine çeviriþim.
Bak sevgilim
Bak göðün göðsüne
nasýl yaðýyor cessase’nin ardýndan nur
nasýl da gülümsüyor yüreðimize
müjdeleyerek rahmine yerleþecek olaný
kapat gözlerini sevgilim
kapat bir an olsun pencerelerini
hissediyor musun Aiþe annemizin
güle kuþanmýþ yüzünde dolaþan ellerini
Ey kadýným
ömrümü adadýðým sevgilim
hadi uyanmadan bu güzel rüyadan
kur sofrayý iki tabak koyarak fazladan
paylaþalým soframýzdaki aþý
Yüzünde okþanan elleri kaybolmadan
Aiþe validemizin
kaybolmadan gözlerimizin önünden
ResulAllah’ýn nura doymuþ gölgesi.
Selçuk ERKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.