cerahat birikmeye baþlamýþtýr, hep bir adým sonra bu cerahat duracak sanýrsýn yada durdurmak için kararlar alýrýsn ve uygulamazsýn, o cerahat büyürde büyür, artýk o cerahat öyle bir hale gelmeye baþlamýþtýr ki; taþýnmazlar defterine kayýt edebilirsin. düþünürsün zamanýnda o cerahati neden oradan söküp atmadýðýný piþmanlýk baþlar ve birdaha söküp atamayacaðýnýn güçsüzlüðü kendine gelmen lazým, ya cerahat büyüyüp seni esir alacak ve artýk sen sen olmaktan çýkýp o cerahat olacaksýndýr yada o cerahatý kýzgýn bir býçakla söküp atýp kendin olacaksýndýr. býçaðýn ucunu iyice ateþte ýsýtmalýsýn önce, sonra o cerahati kanatmadan en derinlerine kadar batýrýp çýkarmalýsýn, o ilk harekette dayanýlmaz bir acý duyacaksýn, zamanýn geçmesi için yakaracaksýn tanrýna zaman geçecek yara kapanmaya baþlayacak kapanacak ve ondan sana küçük bir iz kalacak.. iyikide kalacak o iz.. ona baktýkca güçlendiðini,tecrübelendiðini kendine ispatlayacaksýn. dik duracaksýn ve nezaman çýkmaza girersen bakacacaksýn o ize.. o sana güç verecek... ne mutlu sana...... GÜNEÞTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
gunes6220 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.