hic bilmediðim maviliklere yelken acýyorum düþlerimi uçurtmalara takýp göklere salýyorum..belki bir hüzün belkide sevdamý yazýyorum..ben bilmediðim bir aþka hep yeniliyorum ..........................belki / de ben bu sevda /mda yitiyorum.......................... /.........
dallarýna tutunamayan bir þerçe yüreðim yüreðine sýðýndýkca sende yitiyorum vurdukca sözlerini yüreðime insafsýzca çocuk yaným aðlýyor .......................seni kaybetmek ten korkuyorum
sevdim seveli hep kýrdýn kanatlarýmý üzerime çöken hüzünler aðýr taþýyamýyorum oysa mevsim sevme vakti daha bak ben sende yitmekten korkuyorum
sevdamla kendimi getirdim sana..ben sana sýðýndýkca..itmelerinden düþtüm ..nerden geldiði belli olmayan sekme bir kurþun gibiydin bende..aniden geldin..ve aniden yaraladýn
/........ þimdi...nerede diyorsun o yýldýz bakan gözlerin sen kederi yükledikce ben kaybettim güneþimi belki vaktidir sevmenin sevilmenin ben uzandýkca sana ah ..sen hep itiyorsun
artýk.indirdim ben kirpiðmdeki gölgeni sadece iki damla yaþ býraktým senden geri istesende artýk tutamassýn ah yar ellerimi ve artýk karalara boyadým pembe düþlerimi