Tanrý tabiatý da, her mevsim de süslüyor
Her mevsimde onlarýn, yüzleri hep gülüyor
Ýlkbaharda açýyor, aðaçlar renk renk çiçek
Çiçeklerin üstünde, gezinir uç uç böcek.
Ýlkbaharda doyulmaz kýrlara ovalara
Yaz baþýnda göçeriz doyumsuz yaylalara
Yazýn çiçek çiçektir her evin balkonlarý
Balkonlardan sarkýyor sakýz sardunyalarý
Hele bahçelerde ki, gül, karanfil, laleler
Onlar da kalbimiz de, birer sevda zadeler.
Aðaçlar yemyeþildir, meyveler olgunlaþýr
Gözlerimiz Pazar da, arzu ile dolaþýr.
Bakýn taze sebzeler, gülümsüyor insana
Sýhhatini sevenler, gidiyorlar yanýna
Yazýn güneþ ve deniz, ruhlara huzur verir
Akþam mehtap çýkýnca, hep sevgiler dillenir.
Sonbaharda baþlýyor, yapraklar sararmaya
Bazýsý kahverengi, bazýsý kýzarmaya
Hüzünlüdür sonbahar, sevdalar hüzün yaþar
Gözyaþlarýn hüzünlü, kalbinden hüzün taþar.
Yýkanýr sonbaharda, aðaçlarýn her biri
Her dalý temizlenir, gövdesi de dipdiri
Kýþa hazýrdýr atýk, yýkanmýþ tertemizdir
Geleceðe hoþ bakmak, onun da görevidir.
Kýþ gelince süslenir, gelinlik kýzlar gibi
Sanki onu süslemiþ, bir sihirbazýn eli
Tanrý her zaman bize, örnek verdi gösterdi
Bizleri severken de, sevgi esirgemedi.
Ýnsanlara anlattý, mutluluðun yolunu
Mutluluðu çekerken, kýrýyoruz kolunu
Bir kere ibret alsak, tabiat anamýzdan
Hoþ görülü olsak da, yaþasak kýrýlmadan.
Gülay Somer Birkl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.