kýz gülüþlerini tabuta koyalý ne kadar oldu
sarý düðmeli gülüþlerini hani
en çok da mavi entarili gülüþlerindi ölen zamansýz
gül yüzlüm demiþ miydi hiçbir zaman
mavi gözlerine bakarak birisi
dudaklarýn ilkyaz saflýðýndaki pembe kirazlar kadar tazeyken
öpen kimdi seni
sütlaç aklýðýndaki kýþ sabahlarýnda
uzat kardan hayallerimdeki eski gülüþlerini
yankýlanan seslerin ara sokaklarýnda
üfle kulaðýma ninnilerimi
sonsuz bir uykunun özlemi var beþiðimden kalan
þimdi / eðiriyorum
senden bana emanet kaderini
yüzündeki allarý topladým birer birer
bir tutam kumral sýcaklýk aldým saçlarýndan
kokladým pembe beyaz yumuþaklýðýný ellerinin
unutmadým süt kokan baðrýndaki iki küçük ben’i
yüzüme benden ötelere bakar gibi bakma / ne olur
en iyi ben tanýrým senin yokluðunu oysa
seni sana anlatmamý yasaklama
vurgunlarýmýn tanýðý olmadýn diye kýzamam sana
gün kadar kýsa anlarýn sonsuzluðuyla gül bana
ne kadar düþ kurdumsa sensiz
ne kadar aðlattýmsa seni
ne kadar derin deþtimse yüreðini
senden habersiz ve kimsesizdim / bilsen ne kadar
ne olur baðýþla beni
çünkü ben çoktan baðýþladým seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.