Nemlenmiþ ellerimle bir sigara daha yaktým
Sen giderken...
O günden beri sürekli yakýyorum zaten.
Kültabaðý doldu artýk camdan atýyorum izmaritleri...
Birþeyde yemiyorum,gözüm hiç birþey görmüyor.
Senden sonra...
Caným yanýyor...
Kabullenemiyorum gidiþini
Bahaneler bulup duruyorum þu zavalý yüreðime...
Sen giderken ben sadece baktým...
Günlerden sendeyim.
Saat seni beþ geçiyor.
Ben ise daha bakýyorum.
O senin çok sevdiðin boðaz manzaralý balkondan...
Yakýyorum bir sigara daha
Þu sýralar bir tek o beni teselli ediyor.
Kimse çalmýyor kapýmý
Odam sessiz,ben ise sensizim...
Bedenim saðlam ama ruhum can çekiþiyor.
Öylece bakýyorum uzaklara...
Ayaðý kýrýk sandalyemde oturuyorum.
Umursamýyorum hayatý...
Sen giderken,ben sadece baktým ardýndan.
Ýçimde fýrtýnalar koptu.
Yandý yandý tutuþtu.
Dur bile diyemedim.
Sol yanýmý alýp gittin.
Düþünemedim...
Çaresiz,bitkin ve yýkýk...
Hissettim kendimi...
Sen giderken ben sadece baktým ardýndan...
Dur bile diyemedim....
Nisan 2006
Uygar Kaleci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.