Yaprak þemsiye oldu da karýnca üzerine insan koruyamadý dostunun yüreðini. Doða; sevginin çok açýk bir delili, insan derslerle dolduramadý yüreðini.
Hýrs nereye kadar götürür seni? Dünyanýn tepesine mi? Kýrýp geçirdiðin dost kalpleri bile bile! Vicdanýn rahat býrakacak mý seni?
Beddua biriktireceðine ömür defterinde, sevgi biriktir nefsinin dar ceplerinde. O kadar açken; saf ve temiz sevgiye bu denli yakýcý davranýþlar ne diye?
Yaprak çürüyüp tohum oldu da toprakta, sen yeþertemedin sevgiyi dost kucaklarda. Kalplerini açanlarýn ellerine diken býraktýn kininle. Ýnsan olupta, sarýlamadýn hakkýyla dostlarýna.
ALEV YAVUZ 04/01/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.