Þiir gibi gözleri, mýsra mýsra sürüyor, Dostluðunun iþvesi içime üfürüyor. Mavi yeþil pembe mor hüzün oldu dudakta, His kokan renkleriyle eþsiz soluk veriyor.
Sabýr üflüyorum hep, þirazesiz bu sýzý, Ufuklara dökülse, terk etse ikimizi. Ezanlara karýþsa naðmeleþen þafakta, Sen hep bende baþ tacý, seni gönül hýrsýzý...
04.01.10 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
micingirt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.