bir baþka olur akþamlarým yenik düþerim hüznün gazabýna sýrtýný döner el gibi ömrümün son demi vakit akþamdýr aklým fikrim karýþýk bu günde seni getirmedi ne son tren nede son gemi karanlýðýn içinde uyur sarý gülüm bir þeyler fýsýldar papatyam tedirginlik hançer vurur cesaretime saðýr duyar kör görür sahipsizliðimi alev, alev tutuþur üþür yüreðim kâbusum olur bu akþamlar
gök kubbede dert düþer cefasý bana sefasý kime umutlarýma bez baðlarým çiseleyen hayallerimin gölgesinde bir kaç yýldýz kayar karanlýðýn orta yerine sensizliðe bürünür yer gök söner sevdamýn feneri çaresizlik kelepçedir baðlar kolumu bileðimi sýkan kimsesizlik acýtýr canýmý kâbusum olur bu akþamlar
hey paran parça düþlerimin katili nice uykusuz geceler payýma düþen hasretlik varlýðým güman’dýr herkes benden habersiz
þemsiye tutan sensizliðin yaðmurunda ýslanýrým bulunmaz bir çýkar yol, yok umut talihsizlik girdabý baþýmda kara bulut sýzlar biçare ömrüm saatler saniyeler sayar kâbusum olur bu akþamlar
ayaz düþer sokaða gün ýþýðýna direnir gecem ömrümde bir kaç ilmek daha söker alýr beni benden yamalý sevdan dokunurum zülfün teline sýzlar ciðerimin sað alt köþesi kâbusum olur bu akþamlar
düþlerimin sultaný son nefesimde suyum soframda katýðým, ekmeðim, aþým gülen yüzüm, aðrýyan baþým bilir misin ? kör olasý bu gecelerde kaç kez tespihe dizdim saydým seni ben ve sen diyerek eksik çýkan hep sen oldun aldýn gözlerini benden tutunacak dal mý koydun yokluðun el sallar her gün batýmýnda küllenen yaram kanar baþýma çöker, boðazýmý sýkar akýlsýzlýðým yer bitirir beni ne yaram diner nede getirir seni yanar ciðerimin sað alt köþesi kâbusum olur bu akþamlar... bu akþamlar bitmeyen bu akþamlar
Azimet ýþýk Kumbaba þile Ýstanbul
not: yorumuyla þiirime anlam katan Hasan DAÐ kardeþime saygým çokcadýr Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.