Aðzýmýn tadý yoksa , günlerdir. Hasta gibiysem Boðazýmda düðüm düðümse kelimeler... Buluttan nem kapýyorsam Dokunsalar aðlýyorsam ve Ilýk ýlýk kanýyorsam yüreðimden Artýk zevk almýyorsam Çok sevdiðim þeylerden Dað gibi bir hüzün Çökmüþse gözlerime Sebebi sensin ... Ayrýlýðýn resmini çizdirdin bana Soðuttun yüreðimi Zemheri ayazýnda. Bak yine Akþam oluyor Yalnýzlýk ve sensizlik Kýzýl bir þarap gibi Doluyor gönül kadehime . Sevgi yerine Onu içiyorum yudum yudum . Bir çiçek dikmiþtim kalbime Adýný aþk koyduðum . Önce soldurdun Sonra kuruttun ... Þimdi tek hatýra Þiirlerin kaldý bana Bir zamanda , Onlarla avunacaðým . Meðer nekdadar çok Çok sevmiþ beni diye ... Teselli vereceðim kendime . Bu zoraki sürgünde Bir mülteci gibi Sýðýnýp gecelere Mehtapla konuþacaðým Yýldýzlardan fal tutacaðým Olmadý .... Seni unutacaðým ... Hadi git hayalimden Çýk git artýk benliðimden Git gidebildiðin yere Kalma istemem Nefretimde bile ....
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melahat çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.