MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İLENÇ...
_Aristokrat_

İLENÇ...



Öyle bir gün batýmýydý ki gözlerin,
Bir daha güneþ doðmadý!
Ýçimdeki tüm mevsimler karanlýktý artýk

Bir tevafuk sabahýydý,
Çaysýz bir kahvaltýnýn da
Keyifli olabileceðine inandýðým bir sabah
Vurulmuþtun aþil tendomundan
Vücudun titrerken kalbinin ellerinde
Gözlerinden akan yaþlarý gören
Ýlk ölümlüydüm
Belki de son...
Lanetlendiðimden habersizdim henüz
Sessizce ayrýldým yanýndan
Tepkisizdim,
Anlayamazdýn...
Keþfettiðim zaafýndan habersizdin,
Anlatamazdým...
Keþfettiðim zaafýmýn korkusuyla
Yarasýný kuliste sarmaya çalýþan
Soytarýlar gibi döndüm eve...

Senin bir ayaðýn sekmeye baþlamýþtý,
Benimse baþým dönmeye...
Dünya aydýnlanmýþtý sanki yeniden
Bir araya geldiðimizde,
Güneþe gerek yok gibiydi
Dünyayý aydýnlatmak için
Bir hayat ýþýðý
Bir de çoban yýldýzý
Mucizemiydi bu?
Yoksa düþ mü?
Ödül müydü?
ceza merasimi mi?
Kýyamet alametimiydi yoksa?
Ýki bilinmeyenli þizofrenik denklem...

Dünya durmuþ,
Biz etrafýnda dönmeye baþlamýþtýk
Sadece gözlerimize bakarak konuþmaya baþlamýþtýk
Dudaklarýn dudaklarýma ilk dokunduðunda
Zamaný þaþýrýp hani,
Nerde olduðunu unuturken,
Ben sana dönüþmeye baþlardým,
Gözlerinin dolunayýnda her gece...
Gül yapraklarý gibi narindi tenin
Kýyamazken dokunmaya
Ýçime dolardý kokun,
Sarhoþluk yeniden baþlardý
Henüz ayýlmadan...

Ve bir gece sabaha karþý
Bir adým geride kaldýðým
Gözlerinden uyku akan bir düþün içinde
Baþýný çarptýðýnda aklýna,
Sen hafýzaný yitirdin,
Ben komaya girdim duygu kaybýndan...

Ruhum bitkisel hayatta...
Ruhun balýklar gibi özgür...

Hayalini görmüþtüm ilk önce gözlerinin,
Düþlerimde dokunmuþtum saçlarýna ilk kez
Eteðinden yýldýzlarý saçarak
Yükselmiþtin göðe...
Kurulup ayýþýðýnýn en gizemli yerine
El salladýðýný gördüm son kez bana
Sýcacýktý oysa ellerin,
Ellerime ilk dokunduðunda
Hiç býrakmayacaktýn oysa,
Gözlerime bakarak ellerimi...

Biliyorum bir sen kaldýn,
Bir de çoban yýldýzý geride býraktýðým
Hayatýmla birlikte...

“Þahdamarýndan kesildiðinde aþk
Geriye kalan kan birikintisidir iþte ayrýlýk”

Belki de yanlýþ zamanlarda düþünmüþtük aþký
Ýdam sehpasýnda,
Düþ kurma hengamesiydi bizimkisi...
Son dilek endiþesi
Ölmeden önce...

Ýçinde sen yoksan
Öyleyse ben de yokum...


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.