BİR HİKAYE
Bir gün hazreti Ýbrahim; Der ki eyyy yüce rabbim
Hikmetini bildir ki, mütmain olsun kalbim.
Sen kulunu yaratýp, sonra yaþatýyorsun
Tam mutlu olmuþ iken canýný alýyorsun.
Halbuki o günlere nelikle gelmiþ idi
Ýþlerini düzeltip yenile sevinmiþti.
Rabden nida geldi ki; ya halil’im Ýbrahim
Ben bu iþin sýrrýný sana da bildiririm.
Sen bu iþin sýrrýna varmak istersen eðer
Tarým ile uðraþýp oluver hele rençber
Ýbrahim ekin ekip beklemeye baþladý
Baþak olgunlaþýnca harman’ý ayarladý
Sap, saman ve deneyi birbirinden ayýrdý
Aceba sýr ne idi henüz anlamamýþtý.
Rabbi dedi Ýbrahim; ne yaptýn anlat bana
Ýþte ben de o zaman sýrrý söylerim sana
Ben ekini ekerek beklemeye baþladým
Olgunlaþan deneyi samanýndan ayýrdým
Rabbi dedi ki ben de sen gibi yapýyorum
Ýman eden kullarý seçip ayýrýyorum.
Sen nasýl ki deneyi koyuyorsan ambara
Cenneti hazýrladým ben de mümin kullara
Hikmet anlaþýlmýþtý Ýbrahim de sevindi
Bizler de hikayeden almalýyýz ibreti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.