canımın içi

Ölme, yanýmda kal ne olur!

Unuttun mu yoksa canýmýn içi
Hani biz tadýný unuttuðumuz,
Senin ise, öve, öve bitiremediðin,
Pamuk þekeri yiyecektik

Ölme, yanýmda kal ne olur!

Hani biz aþaðý mahalledeki
Bakýmsýz, kirli parkta bulunan,
Kýrýk salýncakta birbirimizi sallayacaktýk.
Unuttun mu yoksa canýmýn içi?

Ölme, yanýmda kal ne olur!

Hani biz evden kaçma planlarý kurduðumuz,
Zeytin aðacýnýn altýnda,
Her pazar günü buluþmaya söz vermiþtik
Unuttun mu yoksa canýmýn içi?

Ölme, yanýmda kal ne olur!

Ne çabuk unuttun!
Hani, hani beni deli gibi seviyordun?
Birlikte yaþlanacaktýk,
Bunun için söz vermiþtik birbirimize.

Ne olur ölme! yanýmda kal canýmýn içi

Daha seninle neler, neler yaþayacaktýk.
Evlilik ve iki çocuk hayalimiz vardý.
Oyunbozanlýk etme! Canýmýn içi,
Hadi ayaða kalk, ne olur aç gözlerini!

Ne olur ölme! Hayatta kal, yanýmda kal.

Ne zamandýr izlemek istediðimiz
Ama bir türlü bulamadýðýmýz
(kýzarmýþ yeþil domatesler) filmini buldum
Bak bir tanem, baþucunda duruyor…

Ölme, yanýmda kal ne olur!

Yeter ki aç gözlerini, kendine gel.
Söz veriyorum sana, bundan sonra
Hiç inatçý olmayacaðým,
Ýstediðin gibi biri olacaðým…

Ne olur ölme! Yanýmda kal…

Seni çok kýskandým, çünkü deli gibi
Sevdim. Zaman geldi tenine deyiyor diye
Kýyafetlerini bile kýskandým
Boþuna kalbini çok kýrdým senin, aðlattým.

Ne olur ölme! Yanýmda kal…

Affet beni be aþkým, affet!
Sana söz, artýk seni üzmeyeceðim.
Nefret ettiðin, ama sana inat uzattýðým
Sakalýmý da kestim, bak…

Ne olur be bir tanem, ne olur ölme!

Bak, bir nefes kadar yakýnýndayým,
Küçücük ellerini avuçlarýma aldým
Senin olan dudaklarýma götürdüm
Öpüyorum, kokluyorum, aðlýyorum…

Ne olur ölme, yanýmda kal!

Sen deðilmiydin, durmadan bana;
Ben seninim, sonsuza dek
Yanýnda kalacaðým, seni yalnýz
Býrakmayacaðým diyen?

Gitme! Ne olur gitme, yanýmda kal.

Þimdi neden yapayalnýz býrakýyorsun?
Neden nefes almýyorsun!
Neden, neden, ölüyorsun!
Geri gel, nefes al ne olur!

Dur! Bana bak! Aç GÖZLERÝNÝ!

Bil ki, senden sonra, baþkasýný sevmek
Taþtan katý, alçak bir yürek ister!
Hayatýmýn bir anlamý kalmadý
Sen gittin, bende geliyorum canýmýn içi…


þiirime o muhteþem sesi ile hayat veren
asi ve asabi hanýma çok, çok teþekkür ediyorum.
okurken aðlamýþsýn. bu þiirde seni üzdüðüm için
beni affet.

aðzýna saðlýk caným...
ayrýca o küçücük ama kocaman,
yüfka yüreðine saðlýk caným...


yazan; (rawiz1621) raviz demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın: