Mevsim hazandý Yapraklarýn en son dansý Gönülleri hüzün sardý Her sonbahar gibi Bir kayboluþ masalýydý Ýmgelerin avazýydý
Bir an çok geldi hüzünler bana Sen alýr mýsýn bir kýsmýný dedim usulca Sonra da kýyamadým sana Gözyaþlarýmý sakladým bir anda Issýz yüreðimden uçtu aniden umutsuz martýlar Ben aldým seninkileri de, gölgesinde kuru yapraklar
Oysa sana hissettirmedim Ne girdaplara sürüklendi deli yüreðim Aðlýyordu için için,göstermedim Hüzünlerimi rüzgara verdim Bu sonbahar hüzünlerini ben aldým senden Hissettim acýný gözlerinden, sen bana söylemeden
Derken, kar vakti geldi artýk ! Þimdi sýký dur, sana ký/ya/mýyorum yine Hummalý bir düþ yangýný nefesimde Sýzýlarýmý sana býrakamýyorum bir lahza bile Pamuk pamuk, lapa lapa yað üzerime Beyaz kelebekler gibi uçuþ tepemde Can bulsun ölmüþ hücrelerim etkinle
Ey sevgili ! bu ne aþka benzer, ne sevgiye Çok öte......
HAZAN 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.