Nasýl sevdik böyle biz ! Aç aç su içer gibi
Ne güldük ne aðladýk zaman aþký çalarken
Geçtik birbirimizden boþluktan geçer gibi
Düþmeyi diliyordum gözlerine dalarken
Delik deþik olduk biz belki de milyon kere
Sormadýk hiç kimseye bu yolun sonu nere
Ömrün kuru yapraðý sessizce düþtü yere
Kaygýnýn dudaklarý düþüncemi yalarken
Hangi gün biz ,diz dize durup rüyaya daldýk
O bizi bizden aldý,ya biz ondan ne aldýk
Yavan bir iç çekiþle öylece bakakaldýk
Yýllar gençliðimizi kör kuyuya salarken
Unutuldu hesabý iri ufak ahlarýn
Yüklendi omzumuza bedeli günahlarýn
Acýya döndü rengi öfkeli sabahlarýn
Saydam aydýnlýklarým karanlýða dolarken
Zamanýn tartýsýnda aðýrlaþýrken yüzün
Terk etti çerçeveyi aþka sýrnaþýk pozun
Vurdu bedenimize gölgesi ruhumuzun
Bütünleþtik usulca artý ,eksi ölürken........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.