Ufkun görünen en uzak noktasýnda,
Gözün gördüðü en ince sýrasýnda,
Sevgilerin yaþandýðý en güzel ortamda,
Orda ben varým, yaþamýn tam ortasýnda..
Kimse bilmez, nasýl yaþanýyor hayat,
Kiminin güzel, kiminin olmuþ vasat,
Çalýþ çabala ürününü alýrsýn olur hasat,
Çabalamalarla ben varým geçiyor hayat,
Bakarsýn etrafýna, kimi çekiyor çile,
Kimimi kendinden geçmiþ olmuþ pür neþe,
Hepsi hayat yaþýyor yaþadýklarý kendine,
Ben varým onlarýn ortasýnda bir yerde..
Geceler geçiyor sabahlar iþte oluyor,
Zaman yaþandýkça akýp da gidiyor,
Sorular soruldukça cevaplar arýyor,
Ben varým cevaplarýn içinde sonuç arýyor..
Bilmezsin hayat yolunda yaþar gidersin,
Gözle görmeyince gönülle istersin,
O engel, bu engel hepsini geçersin,
Hepsini gören ben varým, neylersin..
Hayat bu deyip hepsini çekersin sineye,
Herkes kendi aleminde onlardan bana ne,
Görülecek eriþilecek beklene n güzel günde,
Ben varým iþte beklenen o güzel günlerde..
Zamansýz aralarsýn bir ara gözünü,
Görmek için çabalarsýn bir an önünü,
Ferah tut, hüzünlendirme biraz gönlünü,
O günlerde ben varým, bekliyorum tümünü..
Ýþte ben varým buralarda oralarda,
Gönül hep güzel günlerini aramalarda,
Hepsi görülecek biliyorum ileri zamanlarda,
Ben varým,sevgilerin olduðu her alanda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.