GECMISIN ÖLÜMSÜZLÜGÜ

Bir yil daha gecti ömrün günesi batip gidecek yitik sehirde
Hüzün gecenin yalin yirtikligina birakmisti yanlizliga gözlerimi
Nereye baksam senin kabusun ihanetin kirli cikmaz lekesi
Gecmisin son nefesine ecel suyu olsun yeni yil yitik umutlara

Kendinde gecmic kaybin sokaklari neye seviniyoruz bilinmez
Her sey ayni eksilmemis tek bir tas yoluma örülen duvardan
Hayatmi acimasiz insanlarmi yoruldum kendimi sorgulamakta
Gecmisin aynaya baksin ne biraktin ilerleyen gelecegin dakikalarina

Dinmediki kanayan yaramin sancisi hala sizliyor sol yanim
Ezikligin cizgisinden baska yüzümde dünden bugüne ne kaldi
Bir kez güldürdü binkez aglati dost bildiklerim sirtima vura vura
Gecmisin agitlari inledikce yüregimde dönmezki türküm yeni yilda

Kendimce bardagimda demleniyorum elimde kalem masamda bos bir sayfa
Unuta bilsem beynimde kendimi kinin nefretin kursunu olabilsem keske
Vicdanimin sesi birak diyor serefsizligin pazarinda alis veris yapma diyor
Gecmisin satilmisliginda uyan artik ey insanlik yarinlara bu yeni yilda

Siyah saclarimin bir teli daha beyazladi yaslandim gücüm yok artik
Hasretin biraz daha yandigini görmezki gencligim ah sevinemiyorum
Daglara eristi kinim nefretim barut misali tutusur senin kahbeligine
Gecmisin mezar oldu düslerime uyanamadigim sabahima bir kez daha.



Sosyal Medyada Paylaşın: