Ta baþtan yazar iken, alýn denen yazýmý
Çile dolu harcýnla, kardýn beni ey dünya
Yüzüstü býrakarak, yaþam denen haz’ýmý
Türlü, türlü dert verip, yardýn beni ey dünya
Ardý yok arkasý yok, derdim kaynar gözede
Istýrabým ortada hacet yoktur söze de
Her kes neþe saçarken, elem düþtü bize de
Kahrýn artýk çekilmez, yordun beni ey dünya
Hangi yöne dönsem, dert kýbleme oturdu
Çile dolu ummanda, salým vardý batýrdý
Gönül bahçem gülsüzdür olaný da yatýrdý
Nere gitsem peþimden sordun beni ey dünya
Elim açtým havaya, dilimse hep niyazda
Günlerim hep karadýr, gözüm kaldý beyazda
Eller bahar yaþarken, benim gönlüm ayazda
Aba diye hep gamla sardýn beni ey dünya
Yýllar yýlý çalýþýp, emeðe ter katardým
Tencerede piþirip, kapaðýnda kotardým
Millet hep döþeðinde, bense kýrda yatardým
Diyar diyar gurbete sürdün beni ey dünya
Otuz yýldýr okurum, bilmem ki ben ne derim
Bir baltada sap deðil orta yerde hederim
Sýfat ilme ölçüymüþ, cehaletmiþ kaderim
Her mecliste durmadan yerdin beni ey dünya
Týkýr der ki boþ verip, su dünyanýn iþine
Düþme sakýn aldanýp, sen nefsinin peþine
Vaz geçme hiç sabýrdan, sarýl hakkýn beþine
Lîme olmuþ her hârem, derdin beni ey dünya
Bir mürþide post diye serdin beni ey dünya
01 /01 / 2010
Soma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.