Yazılacak bir hikayenin en sonundan başlıyorum yazmaya ve unutmaya !!

Derinlerine inmek lazým bir insanýn hissettiklerini anlayabilmek için.
Ýçin için sormak lazým yaþadýklarýný, yaþattýklarýný
Durupta gözünün içine bakmak lazým.
Ama öylesine deðil, anlýyormuþ gibi deðil, ölürcesine, yüreklice...
gözbebeklerin büyümeli bakarken,
bütün yaþadýklarý damarlarýna akabilmeli,
bir an için O olmalýsýn , kendinden geçmelisin, bütünleþmelisin
ve sadece o an için.. hiçbirþey düþünmeksizin bütün yaþanmýþlýðý silebilmelisin.
öyle hissetmelisinki onu ,bütün cesaretini toplayýp ÝYÝMÝSÝN? diye sorabilesin...

daha ötelere gitmelisin geçmiþinin,
unutulmaya yüz tutmuþ karelerine
birilerinin caný olmalýsýn bazen, bazen bitanesi, bazen EFULÝSÝ, bazense HÝÇBÝRÞEYÝ..
HÝÇi olmalýsýn en sevdiðinin bazen, nasýl dayanýlmaz olsada acýsý
Dayanmalýsýn
Yüreðini yerinden kopartmak isterse, avuçlarýna kendin koymalýsýn
Bu kadar da yürekli olmalýsýn
gitmek istemelisin heryerlerden, ama kendin için deðil
ondan kaçmak , onu görmemek onu duymamak, baktýðý yerleri , gördüðü, dokunduðu hiçbirþeyi bilmemek için.
belirsiz herþeyi belir’SÝZ yapmak için...

aralarda kaybetmelisin kendini
savurmalýsýn ordan oraya
bulmalýsýn bir sabah kendini orda, öbür sabah burda
dalgalanmalý yüreðin bazen, bazense durulmalý
öyle býkmalýsýnki kendinden
gecelerce uyumamalýsýn
en yapýlmayacaklarý yapmalýsýn, hatta öyle yapmalýsýn ki
en büyük DALGAya önce sen atlamalýsýn...
beyaz köpüklere sarýlmalýýsýn, kendine düþman olmalýsýn,
birgün canýn sýkýldýðýnda bir þiþe votkayla kapýsýný çalmalýsýn
sonra belli belirsiz dalgalara her gün baþka kollara karýþmalýsýn...

iyice uzaklaþmalýsýn bugününden
dündende gitmelisin ötelere ,daha ötelerde biþeyler kalmýþ olmalý hayatýnda
canýndan can gittiði, þimdilerde hatýrlanmayan ama
sabahlara kadar aðladýðýn,her dakikasýnda onu sayýkladýðýn,gözünden sakýndýðýn birþeyler daha olmalý
bir SEVDÝÐÝN olmalý
bir 5 yýlýný ona verdiðin ,bir yarin, bir arkadaþýn, kimilerde dostun sýrdaþýn, kimilerde abin baban olmalý
kimilerde ise canýn olmalý, ama öylesine deðil ,ölücekmiþcesine CANýn..
ayrýlýk tek korkun olmalýydý onu düþünürken
onsuz nefes almak zor gelmeliydi, boðazýnda birþeyler düðümlenmeliydi, öyle sýkýþmalýydý ki kalbin
o senden gitse bile sen bir türlü gitmemeliydin..
yaþanmýþlýða yaþanmýþlýk katan hikayelerin olmalýydý...
hatýrlarýmda ,
bazen arkadaþý olmalýydýn O’nun, bazense KÜÇÜK KIZ’ý
deli dolusu olmalýydýn, sesini duymadýðý her anda aklýnda olmalýydýn
yaramazlýk yaptýðýnda kýzmalýydý sana, cezada vermeliydi !
bir kaç gün onsuz kaldýðýnda anlamalýydýn hataný, kýyamazdýki küçük kýzýna hemen affederdi ama...
sözler vermeliydin bir daha yapmicakmýþ gibi
çocukluk deðilmiydi ki
iþte yine küçük kýzý olmalýydýn O’nun ama bu sefer büyümek istemeyeni..

gidemediðin eskiler daha olmalýydý, çok çok gerilerde hatrýna yenik düþen bir kaç aný daha olmalýydý
ama olmadý....
þimdilerde kelimelere düþen,sonrasýnda cümleleþen her bir aný yokolup gitmekte hatrýmda.
Üzülmüþlüðüme mi yanayým, yüzsüzlüðüme mi, gurursuzluðuma mý?
Yoksa yitip giden bir türlü geri gelmicek olan geçen zamanýma mý?
Söylesene hangileri daha acý verici insana ?
Heleki daha acýlarýda warsa hayatýnda,
Karþýndakinin suskunluðuna bir rol bürümek, sonrada O oynuyormuþcasýna kendini teselli etmek !
Daha mý az acý verir sana ?
Ne kadar da acizmiþiz oysa !

Çok mu baþa döndük bilemedim,
ben ortalarýnda kayboldum hayatýmýn.
Sondan baþladým bu sefer hikayeye, baþýna giderken baþý döndü cümlelerimin ,
yarý yolda takýlýp düþtüler sefil gibiydiler..
çoðunun ayaðý çýplaktý hayellerimin
üþüdüler mi ne?
yorgun ve bitkin düþmüþtü haykýrmaktan ses tellerim
saðýrmýydýn ne?
Gözünün önünden geçip giderken koskoca bir BENdim..
ben geçip gideyim derken ömründen , kalan ise
koskoca bir SENdin..
Þunu bil ki geçip gittiðim yerlerde kalan izim ,bende býraktýðýn izinden daha derinimdir !


< written by Eda SVR >
Sosyal Medyada Paylaşın: