DALMIŞIM...

DALMIÞIM...

Soðuk bir gecede perdemi aralayýp,
Issýz sokaklara bakýyorum.
Direkteki lambalar karanlýðý bozsa da,
Dýþarýdaki soðuk ve kar kesiyor ortalýðý...
Her taraf, çatýr- çatýr buz tutmuþ,
Ne bir canlý, ne de insan var sokakta,
Bense hayallere dalýyorum...
Seni düþlüyorum sýcacýk yataðýnda,
Sere serpe uzanmýþ yatýyorsun.
Sanki bana, "yanýma gel" dercesine,
Yukarýya doðru sýyrýlmýþ saten geceliðin…
Sýkýlarak da olsa, yanýna sokuluyorum,
Sýcacýk ama sýmsýcacýksýn gülüm...
Gecenin karanlýðýný yýrtar gibi,
Seni tatlý uykundan uyandýrýrken
Hiiç itiraz bile etmiyorsun…
"Nerede kaldýn" dercesine,
Davetkâr gözlerle bakýyorsun bana.
Tam seni kollarýmýn arasýna alýp,
Bir gül gibi koklayacaktým ki;
Aniden üþüdüðümü hissedip,
Titreyerek kendime geliyorum...
Evimdeymiþim meðer
Sobamsa, çoktan sönmüþ,
Camlar buz tutmuþ týpký sokaklar gibi...
Dedim ya güzelim, dalmýþým iþte,
Hayalini görüyorum,
Sen yanýmda, OLMASAN DA...
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: